برای تمام فانتزی هایی که به فاک رفتند

باید خودم را بغل کنم؛ ببوسم؛ نوازش کنم ؛ با اشک های خودم منقلب شوم؛  باید به خودم بگویم عزیزکم حق داری غمگین باشی؛ باید خود سه ساله ام را بغل کنم؛ بچسانمش به سینه ام؛  صورتم را بچسبانم به صورتش، بویش کنم؛ دستی به موهایش بکشم؛ بگویم میدانم ناراحتی؛ من پیشتم. باید بگذارم خود سه ساله ام توی آعوشم خوب گریه هایش را  بکند و سبک شود. 

 

برای یک بار هم که شده، دلم یک حادثه می خواهد که تمام جزییاتش طبق فانتزی هایم باشد!