یار جانم و من

یار جانم ؛ یارم است و جانم! 

یار جانم؛ بهترین یاری است که می توانستم داشته باشم؛ یار جانم در درک و شعور نظیر ندارد. مسئولیت پذیر و مهربان است. اهل قضاوت و جنجال نیست. یار جانم پرتلاش است.یار جانم رو راست و متواضع است.او  عاطفی است اما هیجانی نیست.

زبان عشق من شنیداری است. یار جانم بلد نیست بگوید تصدقت! او بلد نیست برایم شعر بنویسد یا بفرستد با حتی آهنگی عاشقانه . یار جانم نمی تواند خودش را تمام عیار دست احساسش بسپارد .  او رمانتیک نیست؛ چیزی که گاهی به شدت به آن احساس نیاز می کنم.

اگر عشق را به آب تشبیه کنم؛ شبیه زنی هستم که مدتهاست آب را از طریق سوزن و سرم به رگ هایش تزریق کرده اند. آب را مزه نکرده؛ صدایش را نشنیده . بدنش دچار کم آبی نیست اما صدای آب را که میشنود؛ هوس می کند دست دراز کند؛ مزه اش کند‌...