تداعی آزاد

مدت هاست تنها نبوده ام. عرم می آید. 

برای  یافتن دقایقی تنهایی، به بهانه دستشویی، روی توالت فرنگی می نشینم؛ گریه می کنم، صورتم را می شویم و می آیم بیرون. خوبست دخترم کوچک است .

توی فاز PMS هستم. خلقم پایین است و آن روی تراژیک زندگی تا ته، توی حلقم رفته است!!

دلم می خواهد یکریز بنویسم. بی ربط و پخش و پلا.

مثلا الان، آن سخنرانی اوشو یادم می آید که این ایده دنیا دار مکافات است را به چالش کشیده بود! گفته بود کی گفته دنیا، دار مکافات است؟ اعتقاد به این ایده زندگی را جهنم می کند. گفته بود کی می تواند ثابت کند همین زندگی ؛ بهشت نباشد؟  

یا مثلا همین الان یاد حرف استادم افتادم. می گفت جهنم؛ همین جهنم تعارض است. استاد عزیزم زندگی بدون تعارض مگر می شود؟ مگر نه اینست که در هر لحظه مجبوریم دست به انتخاب بزنیم؛ و با هر انتخاب چیزی را به دست می اوریم و چیزی را از دست می دهیم؟ این مگر تعارض نیست؟مثلا اینکه  چیزی یا کسی  را هم بخواهی؛  هم نخواهی؟  نکند این زندگی جهنم است و ما نمی دانیم؟

 

نه! این زندگی نمی تواند جهنم باشد؛ مگر می شود توی جهنم فرشته ای مثل دخترم باشد؟ 

 

خواهرم بعد از شنیدن یک فایل صوتی عاشقانه بغض کرد. به رویش نیاوردم. دو ساعت بعد وسط حرفهایش گفت یک نفر پیدا بشود؛ عاشقی بلد باشد، پاکباز باشد و از چیزی نترسد. بی پروا دل بدهد. وسط حرف هایش از حق زندگی برای همه گفته بود و اینکه گاهی طلاق خیلی هم خوبست. از همسرش گفت که پاکباز هست اما عاشقی بلد نیست. نیاز به عشقش ارضا نشده است. می فهممش...

 

دوست ده سال پیشم بود؛ گفته بود آدمها که ماشین نیستند ؛ گفته بود آدم ها نظرشان عوض می شود. ازدواج را قراردادی مزخرف می دانست. ایده زندگی دو تا آدم تا آخر عمر را به چالش کشیده بود. اما شاهد بودم که همین آدم هم از ازدواجش که حالا رضایتش از ان کم شده بود؛ مراقبت می کرد. از او برای خواهرم تعریف کردم. قبلا هم از او گفته بودم. گفته بودم ازم پرسیده بود "طبیب آدم های بدحال شده ای؟".... خواهرم کلی با ادبیاتش حال کرده بود!  من هم حال کرده بودم !  در دسته آدم های غیرخطی بود. حالش خوب نبود؛ به قول خودش نازک شده بود. از حال بدم که گفته بودم ؛گفته بود خوب می شوی! 

 

نازک شده ام

خوب می شوم.

خوب می شوم.