مخمصه

از آنچه ترسیدم؛ به سرم آمد...

به آنچه تحقیرآمیز نگاهش کردم؛ مبتلا شدم.‌‌..

تا نزدیکی های ارتکاب ِ آنچه را که بدترین می دانستم؛  رفتم،  لااقل توی خیالم.‌‌..

دیگر چه جای قضاوت است؟

 

ازین جای ماجرا

چونان مادری دلواپس

که فرزندش را

در نبردی تن به تن به تماشا نشسته است

دست هایم را گره خورده؛ به هم می فشرم

و خودم را ؛ تو را؛ او را

درین مخمصه 

"کم نیاور" گویان

نگاه می کنم