هم پیمان

گفت شما "هم پیمان"  خوبی می شوید. این را به خاطر اصرارم برای رفتن هرساله به فلان کوه گفت. توی ارتفاع سه هزار متری بالای کوه؛ یک محوطه وسیع و نسبتا تخت وجود دارد که تا چشم کار می کند فقط علف های سبز دیده می شود و آسمان آبی؛ بدون هیچ درختی! هر سال، خرداد که می شود دلم پر می کشد برای آنجا!

از تعریفش خوشم آمد و حالا که فکر می کنم میبینم کبوتری در من وجود دارد که اگر جَلد جایی یا کسی بشود؛ به این راحتی ها ول کن نمی شود!!