سبک دلبستگی

^{یه آزمایشی هست به اسم آزمایش موقعیت ناآشنا. روی بچه های یک تا دوساله انجامش داده اند. آزمایش ازین قرار است که بچه و مادرش برای اولین بار وارد اتاقی با اسباب بازی با حضور یک فرد غریبه می شوند. بعد از مدتی مادر اتاق را ترک می کند. دیدند وقتی مادر بازمی گشت واکنش بچه ها به سه شکل بود:}

^{بچه های دسته اول، خوشحال آغوش مادر را می طلبیدند.}

^{بچه های دسته دوم،  از رفتن مادر بی قرار می شدند اما وقتی مادر باز می گشت؛ از رفتن به آغوش مادر سرباز می زدند و همچنان گریه می کردند.}

^{بچه های دسته سوم نه به رفتن مادر واکنش نشان می دادند نه به بازگشتش! حال اینها از همه خرابتر است!}

 

از نتایج مهم این آزمایش فقط همین را بگویم که دیدند این رفتار با افراد مورد دلبستگی تا آخر عمر؛ ثابت است.

من جزو دسته دومم! طاقت دوری ندارم و اگر بازگردد برای رفتن به آغوشش مقاومت می کنم!

توی روابطم فقط با " ر"  به امنیت رسیده ام. آن هم انقدر صبوری کرده؛ آنقدر توضیح داده؛ آنقدر شوخی کرده؛ آنقدر عذرخواهی کرده که حالا دیگر مطمئنم اگر مدتی ارتباطش قطع شود؛ نه از سر بی مهری و بی توجهی است؛ که حتما موضوع مهمی پیش آمده است!