۱۰آذر
در باب دوست داشتن
دوشنبه, ۱۰ آذر ۱۳۹۹، ۰۲:۱۸ ب.ظ
سال اول رابطه: دوستت دارم و این هیچ ربطی به تو ندارد!
سال پنجم رابطه: دوستت دارم چون تو دوست داشتنی هستی.
احتمالا سال دهم به بعد: دوستت دارم و این هنر توست!
پاسخ:
می دونی با توضیح دادن پستهام راحت نیستم ولی این کنجکاوی رو دوست دارم... تو رو خود بیست سالم میبینم :)
می دونی با توضیح دادن پستهام راحت نیستم ولی این کنجکاوی رو دوست دارم... تو رو خود بیست سالم میبینم :)
موضوع اینه که من این طوری فهمیده ام که اوایل رابطه ما فقط عاشق تصویری میشیم که از طرف تو ذهنمون ساختیم و این لزوما شبیه خود واقعی فرد نیست... به مرور و با هم بودن خود واقعی فرد رو می بینیم و اگه هنوز علاقه ای هست به این معناست که خودش واقعا دوست داشتنیه.... با گذشت زمان و با هم بودن های طولانی؛ اصطکاک هم در رابطه بالا میره ؛ خاطرات منفی هم در کنار خاطرات خوش انباشت می شه و چیزی فراتر از دوست داشتنی بودن خودکار لازمه که دو نفر رو کنار هم نگه داره... و اون موقع هنر دو تا آدم برای عادی نشدن؛ جذاب بودن و تلاش هوشیارشون برای توجه همِ که این علاقه رو زنده نگه میداره...
۱۰ آذر ۹۹ ، ۱۵:۴۰
عاطفه -
عاطفه -
(: نمی دونستم راحت نیستی. ببخشید. در واقع من چند روزه بیست سالم شده! (: .
ممنون که توضیح دادی چون تونستم بهتر و واضح تر درک کنم. و اگر توضیحت نبود مثل جملاتی سطحی ازشون رد می شدم و متوجه ی اصل ماجرا نمی شدم.
پاسخ:
بله با خوندن وبلاگت متوجه شدم بیست ساله ای :)
بله با خوندن وبلاگت متوجه شدم بیست ساله ای :)
من همه ی این جملات رو در کنار هم می بینم!.
چرا سال به سال؟! یعنی هر دوره متوجه ی دلیل دوست داشتنش می شه؟!.