ای دل غمدیده ...

آاخ که چینیِ بند زده وجودم؛ دیگر تاب ِ تحملِ کنجکاویِ سرانگشتی را هم ندارد...  برای من خبر از قربب الوقوعی  زلزله نیاورید...   

 

تکه هایم را جمع می کنم...

می گذارم...

تاب مرا ندارد...

می شکنم...

فرو می ریزم...

تکه هایم را جمع می کنم ...*

 

* سالها پیش توی یک وبلاگ خواندمش... وصف حال خوبی بود و بی آنکه بخواهم از بر شدمش... هر بار فرو میریزم به یادش میافتم...