زندگی های از دست رفته
۱. یکی از کانال های تلگرامی جُک و سرگرمیِ "ر"، اسم ناجوری دارد. محتوایش به ناجوریِ اسمش نیست اما خوب...از وقتی قابلیت کامنت تلگرام فعال شده؛ یکی از سرگرمی هایمان اینست که باهم کامنتهای آنجا را بخوانیم. بارها دیده ام وقتی که تعداد کامنت پای پستی بالاست؛ یک زن کامنت گذاشته و پشت سرش چند مرد شیطنت را آغاز کرده اند. حتی اگر پست و کامنت آن زن جنسی نباشد؛ صرفِ اینکه بدانند یک زن عضو این کانال است شروع می کنند حرفهای خارج از عرف با او. ناگفته نماند که زنها هم گاهی همراهی می کنند و کامنت ها می رود به سمت سکس چت! برای من خواندن این کامنت ها جذاب است چون چهره ی بدون سانسور آدمها را می بینم. برای "ر" هم جذاب است و گاهی قهقهه اش ازین همه صراحتِ لهجه ی جنسی بلند می شود. انگار از تماشای این رفتارهای نزیسته؛ به هیجان می آید!! من اما بیشتر حواسم جمع ِ تکانه های جنسیِ بی پاسخ مانده ای است که منتظر ِ روزنه ای برای آزاد شدن هستند.
۲. با نرم افزار آچاره خدمات روانشناسی می دهد. در واقع به خانه افراد می رود و آنجا مشاوره می دهد. برایم از دو نفر اولی که با او تماس گرفته بودند حرف زد. یکی پسری ۲۸ ساله و مجرد بود که به مادرش تمایل جنسی پیدا کرده بود و دیگری مردی ۳۷ ساله و مجرد که به دلیل وسواس تماس گرفته بود اما از جلسه دوم از تخیلات جنسی اش گفته بود که حتی خودِ دوستم را هم در بر گرفته بود. دومی که در واقع استارتِ اغوای جنسی را زده بود!! بماند که متعجبم دوستم چه طور جرئت می کند به خانه ی افرادی که نمی شناسد برود اما بیش از آن، این معضلات جنسی فکرم را مشغول کرده است. با خودم فکر می کنم آن پسر جوان اگر فرصت پاسخ به تکانه های جنسی اش را داشت، و یا حتی امید به ارضای آن در آینده نزدیک؛ باز هم دچار این گرفتاری می شد؟؟ دور و بَرم پر شده از مجرد های سن بالا. که خیلی هایشان اهل شیطنت و دختر بازی هم نیستند. گاهی از خودم می پرسم آیا خودارضایی در چهل سالگی هم جواب می دهد؟ یا طرف آسکچوال است؟؟ ....
به جوانی های متعددی فکر می کنم که در اثر مشکلات فرهنگی و اقتصادی ، بی پاسخ به نیازهای طبیعی و اولیه طی می شوند...
چه خوب نوشته بود که " در هیاهوی جنگ و اقتصاد و گرانی؛ آنچه از دست می رود، زندگی است."