از بخش های تاریکم!

ترامپ آدم جالبی است؛ از معدود افرادی که ثروت؛ شهرت ؛ قدرت؛ محبوبیت و منفوریت را در نهایت های طیفشان تجربه کرده است. راستش فارغ از سیاست هایش؛ شخصیتا از او خوشم نمیاید. در او تکبری میبینم که برایم آزاردهنده است. برایم شبیه جادوگری است که با یک چوب جادویی به هر چه خواسته؛ رسیده است. دقیقا همین جمله آخر حس حسادتم را تحریک می کند و همه خواستن ها و نتوانستن هایم را جلوی چشمم می آورد! و اگر بخواهم صادقانه اعترافِ نه چندان راحتی بکنم؛ این شکستش در انتخابات؛ از این بابت هم خوشحالم کرد. ازین بابت که دنیا برای همه یک شکل است؛ شکست های بزرگ با پیروزی های بزرگ؛ شکست های کوچک با پیروزی های کوچک. انگار از اینکه تقدیر برای او استثنا قائل نشده است؛ خوشحال شده ام. انگار از تبعیض رها شده ام!