الغرض

راستش من ان روزی که فهمیدم برای خدا از ضمیر مذکر استفاده می کنند؛ جا خوردم. از همان بچگی تصویر خدا بیشتر برایم مادرگونه بود تا پدرگونه.... در تصورم ، ویژگی عشق و محبت خداوند بر تمام ویژگی هایش غلبه پیدا می کند و این بیشتر شبیه عشق مادرانه است تا پدرانه! وقتی به عشق پدرانه فکر میکنم؛   بیشتر از عشق؛ دیسیپلین و قانونمندی برایم تداعی می شود؛ مفاهیمی چون عدالت.... هر چند تنها تصویرِ ذهنیِ مصوری که از خداوند دارم؛ یک دستِ بزرگِ مردانه است که می شود؛ پشتش پناه برد!!

الغرض، روز مادرست... به مادرم فکر می کنم که این روزها غرغروتر شده است -مثل همه؛ مثل خودم- .... یک چوب جادویی اگر داشتم؛ خنده های از تهِ دلِ نوجوانی را برایش هدیه می بردم ....