به بهانه سالگرد

امروز سالگرد عروسیمان است. دیشب فکر می کردم که اگر تا الان ازدواج نکرده بودم به احتمال زیاد هیچ وقتِ دیگر، ازدواج نمی کردم. و این اصلا به این معنا نیست که اگر به عقب برمی گشتم انتخاب دیگری می کردم. اتفاقا کاملا برعکس؛ خوشحالم که به وقتش و با اهلش ازدواج کرده ام. موضوع اینست که متوجه شده ام هر چه سنم بالاتر می رود، اعتماد و خوش بینی ام هم آب می رود.  به نظرم مولفه ی اساسی دل دادن، اعتماد است.تفاوت زیادی است بین اینکه دو دستی و با کمال میل دلت را کف دستت بگذاری و تقدیمش کنی با اینکه با شک و تردید ذره ذره از آن رونمایی کنی و هر لحظه در صدد پس گرفتن و پنهان کردنش باشی. من فکر می کنم فرق ازدواج در دهه سوم با دهه چهارم در همین باشد و خب می دانی دخترم؟ من همیشه خوردنِ یکدلانه  و با لذت ِ کثافت  را به خوردنِ با ترس و تردیدِ عسل ترجیح داده ام!