از دنیای شخصی ام

۲۳فروردين

یوهوووو

دوشنبه, ۲۳ فروردين ۱۴۰۰، ۰۷:۱۳ ب.ظ

خیلی خوشحالم... خیلی... انقدر که احساس می کنم فقط رقص آذری می تواند شادی ام را برساند.... رقص آذری بلد نیستم و تا به حال نرقصیده ام اما الان برای اولین بار میل شدیدی به آذری رقصیدن دارم... انگار آن حرکات سریع پا می تواند ولوله ی توی دلم را نشان دهد و همزمان جابه جایی های وسیع و آرام دست درین رقص ؛ حسِ سبکبالی ام را...‌

 

مرحله دوم آزمون استخدامی را هم قبول شدم.... هوراااااا....

نظرات  (۱)

۲۴ فروردين ۰۰ ، ۱۱:۳۱ جوزفین مارچ

چه‌قدر خوشحالم برات، واقعا خوشحالم :))

امیدوارم کلی خوش بگذره بهت و همون اتفاقی بیفته برات که همه‌ی این سال‌ها منتظرش بودی :)

 

+یه چیزی که هست اینه که از مدل شاد بودنت و کلا احساس کردنت خوشم میاد، یه جور سبکیه، انگار تلاش نمی‌کنی که یک حس رو داشته باشی، فقط وقتی اون حس‌ها رو داری، باورشون می‌کنی و می‌پذیریشون. اینجوری زندگی‌ات واقعا سیال می‌شه انگار :)

تازه رقص که بلد بودن نمی‌خواد، مخصوصا وقتی خودت تنهایی. هرجور که بدنت نیاز داره که به حرکت دربیاد، بذار که با یه آهنگ مناسب حالت، رها باشه و کاری که می‌خواد رو بکنه. واقعا اینجوری رقصیدن بیشتر خوش می‌گذره :))

پاسخ:
مرسی عزیزم :)
امیدوارم وقتی جایزه نوبلتو گرفتی باشم و نحوه شادی کردنتو بخونم یا ببینم :)

اگه به کسی نگی بدون آهنگ شروع کردم نابلدانه ترکی رقصیدن :)))
گمونم شبیه مجنونها به نظر می رسیدم :))

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی