افسوس

داشت از همسرش می گفت که به تازگی و  بعد از سالها همانی شده که او می خواهد....از آنچه بر او و دلش گذشته بود گفت... بغضش را قورت داد و با اندوهی که مثل برف همه جا می نشست، گفت:

 

"شانه ات را دیرآوردی سرم را باد برد...."