در ستایش مهربانی و شرم

فردا آزمون املا دارند.با اینکه تلاشش را می کند اما املای شبش پر از غلط بود. شروع کرد به گریه و زاری طولانی (جوری که انگار من مرده ام)‌ که فردا آبرویم جلوی معلمم می رود....  اینکه ترس از تنبیه یا اخم و تَخم معلمش را نداشت و فقط از معلمش شرم داشت؛ برایم خیلی ارزشمند بود.. و این هم حتما از هنر معلمش هست....

 

چه خوب می شود رابطه اش با خدایش هم؛ به همین شکل باشد‌.‌‌..