تکان دهنده

 

نوشته است : 

"همه ما در روابطمان به دنبال تجربه صمیمیت، عشق واقعى و امنیت هستیم، اما با این حال چرا گاهی افراد مناسب را پس می‌زنیم؟

گاهی ما آنها را نه به دلیل مناسب نبودن، بلکه به دلیل شبیه نبودن به آن عشقی که در کودکی تجربه کردیم پس می‌زنیم.
عشقی که در آن محرومیت، ترس، خشم، دوری و عدم امنیت بوده است.
اکنون که در شرایطی متفاوت و ناآشنا قرار گرفته‌ایم، ناخودآگاه آن را پس می‌زنیم و به دنبال آن شرایط ناکام‌کننده‌ای می‌رویم که برایمان آشناست."

 

بدبخت نیست این آدمی زاد؟؟