پیش از کرونا سفر زیاد می رفتیم. خورده بودیم به سوددهی شرکت " ر" اینها و کنار ایرانگردی کردنمان؛ زده بودیم در کار سفرهای خارجی. توی سه سال، مکه و استانبول و تفلیس و دبی رفتیم. توی آخرین سفرمان تازه دلار شده بود حوالی سه هزار تومان!! قرار سفر بعدی مان را مالزی گذاشته بودیم که قیمت ها سر به فلک کشید؛ کارها خوابید و کرونا شروع شد!
القصه، یادم می آید تفلیس که بودیم؛ یک شب حوالی معروفترین کازینویش؛ زنی زیبا و مست را دیدیم که یک مرد غیر مست سعی داشت راهی خانه اش کند. زن مادام می رفت برای بوسیدن و بغل کردن مرد و کلماتی را التماس گونه ادا می کرد. مرد با چهره ای جدی دستهای زن را پس می زد و سعی می کرد سوار تاکسی اش کند.
نمی دانم نسبتشان چه بود ولی هر چه بود لابد آن مرد می دانست فردای مستی؛ این زن از کارش پشیمان می شود. لابد مرد باشرفی هم بوده است. اما من با خودم می گفتم مرد حسابی چه می شد اگر تو هم دو پیک می خوردی...